Kadir Şahin

"Mevsimler değil de bazen bir insanı tanımak baharın başlangıcı olabiliyor. Bunun güzelliği paha biçilmez..." diye başlamış şair kitabına... Sonbaharın adı geçmez oldu ondan sonra Tüm yağmurlar inat edercesine vuruyordu pencereye Yapraklar rüzgara mağlup olmuş Savruluyordu şehrin her bir tarafına Ve sen tanıdığın o insan aklındayken Bahar diye yazmışsın bir köşeye.... "Belki de güneş değil de bir insandı o gözlerde gökyüzünü açıp kapatan ".... Kısa bir günaydına sığdırmıştık bütün tebessümleri Biraz sakin , biraz da mutluluk ifadesi vardı yüzünde Sıcakkanlılık ruhuna işlemişti sanki Biraz kırgınlık biraz da laf vurma çabası var sözlerinde. Olsun... Ben böyle tanımıştım zaten seni.... Ve karanlık çökünce bütün gökyüzüne Güneş uyudu diye yazmışım bir köşeye.... Ben abartmayı sevmem aslında Hani yıllar geçse de insanın içinden o çocukluk eksik olmaz ya Sende öyle birisin tanıdğım kadarıyla Koskoca lunaparklar kursak şehrin her bir tarafına Koşar...