-

 Uzakta, kilometrelerce ötede

Kendimden uzak olmak istedim...

Simsiyah bir paltom ve kara kapaklı bir defterimle

Bütün dertlerimden sıyrılmak istedim. 

Kapansın göz kapaklarım, duyulmasın haykırışlarım

Manzaranın tam karşısında 

Dinmeyen gözyaşlarımla ağlamak istedim... 


Uzakta, kilometrelerce ötede 

Boğulduğum bu şehrin dışında olmak istedim. 

Sınırını çizemediğim bütün hayallerimle 

Sonsuz karanlığın ortasında kaybolmak istedim... 

Yere vursun diz kapaklarım, farkedilmesin acılarım 

Issız bir sokak lambası altında 

Bitmek bilmeyen şiirlerimle 

Bir güne bedel bir gece ile

Kelebeklere arkadaş olmak istedim... 


Sonuna doğmak istedim hayatın... 

Rafa kaldırılmış kitaplarım, açmak bilmek papatyalarım

Güneşin doğmak istemediği bir sabaha 

Öylece derin derin bakmak istedim. 


Kulağımda çınlayan bir kısık melodi 

Yüreğimde talihsiz yalnızlığım 

Uzakta, herkesten çok uzakta 

Ölmeyi beklemek istedim sessizce.... 





Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

-
 Beni uğurla sabahlarından Beni kaçır bütün savaşlarından  Tüm vakit doymadan zamana Uyandır beni yalan rüyalarından... Çare değilim, ilaç değilim  Çiçekleri koklayan gökyüzü hiç değilim. Yaprakları savuran rüzgar değilim Ay ışığı altında saklanan gariban bir insanım ben. Kelebekleri seyrederim lambalar altında  Kaldırım taşlarına ayak izi bırakırım  Hiç kimse farketmeden... Arsız değilim , çocuk değilim. Göz yaşı dökmeyi seven bir insan değilim. Aşkından çöller aşabilen Mecnun değilim. Yalvarmayı kabullenen bir insan hiç değilim. Paltosunun cebine yaşanmışlıklar sığdıran bir insanım ben Şarkılara eşlik ederim duyabildigim kadar Duvarlara çiçekli resimler bırakırım Hiç kimseyi incitmeden...  Aşık değilim, hain değilim. Olmazları var edebilen bir insan değilim  Sevgi oyunu oynayacak kadar güçlü değilim  Kendimle baş başa kalacak kadar da yalnız değilim Bir avuç dolusu fotoğrafa, koca bir hayat emanet edemeyen bir insanım ben. Kapanırım içime yazabi...
Devamı
-
Zaman diyorum... Hepimiz için çok farklı değil mi? Zamanı hayattan sayanlar var... Doğum ile ölüm arasında. Sanki hiç bilmemişler gibi Sanki hiç farketmemişler gibi O defterlerine yazıp her gününü Yaşanıpta bitecek korkusu var... Zamanı mevsimden sayanlar var. Bahar ile kış arasında... Sanki papatya kokusuna şahit olmamış gibi Sanki soğuk ayazda üşümemiş gibi Sanki hiç yağmura dokunmamış gibi O hatıralarına saklayıp her anını Unutacakta gidecek korkusu var... Zamanı bir avuç geceden sayanlar var. Güneş ile ay arasında... Sanki kavuşamamış gibi Sanki hiç uyumamış gibi Sanki hayal eder gibi O gökyüzüne bakıp her tonunu Çizipte karalayacak korkusu var...
Devamı