-

 Her ne kadar garip gelse de

Çok haklı, çok yerinde bir cümle vardır.

"Ölüler dirileri eğitiyor.

Ardında bıraktıkları izler ile..."


Belki de pişmanlıkları vardı yüreklerinde 

Bir tutam özlem biriktirmiştir içinde

Aklında kurguladığı bütün hayalleri 

Derdinden kederinden ne varsa 

İkram etmek için beklemiştir o gelmeyeni 

Bakınca değil hissedince anlayacaksınız.... 


Belki de göz altı morlukları 

Dışarıya vuramadığı gözyaşlarıdır

Etrafını soğuk ayaz sararken

Sinirinden öfkesinden ne varsa

Kalp kırmamak için söylememiştir

Bakınca değil hissedince anlayacaksınız. 


Belki siyah kapaklı defteri 

Söyleyemediği bütün cümleleridir

Korkuya ait ne varsa saklı olan... 

Bilinçaltını kemiren bütün düşüncelerden

Sıyrılmak için biriktirdiği bütün keşkeleri

Yaşamak için uğraştığı bütün ihtimalleri 

Bakınca değil hissedince anlayacaksınız.... 


"Yaşanmış bütün hayatların etkisi olacak üzerimizde ve hiç kaçışımız olmayacak. 

Attığımız her adımda, yaşadığımız har saniyede ölüler dirileri eğitmeye devam edecek." 



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

-
 Beni uğurla sabahlarından Beni kaçır bütün savaşlarından  Tüm vakit doymadan zamana Uyandır beni yalan rüyalarından... Çare değilim, ilaç değilim  Çiçekleri koklayan gökyüzü hiç değilim. Yaprakları savuran rüzgar değilim Ay ışığı altında saklanan gariban bir insanım ben. Kelebekleri seyrederim lambalar altında  Kaldırım taşlarına ayak izi bırakırım  Hiç kimse farketmeden... Arsız değilim , çocuk değilim. Göz yaşı dökmeyi seven bir insan değilim. Aşkından çöller aşabilen Mecnun değilim. Yalvarmayı kabullenen bir insan hiç değilim. Paltosunun cebine yaşanmışlıklar sığdıran bir insanım ben Şarkılara eşlik ederim duyabildigim kadar Duvarlara çiçekli resimler bırakırım Hiç kimseyi incitmeden...  Aşık değilim, hain değilim. Olmazları var edebilen bir insan değilim  Sevgi oyunu oynayacak kadar güçlü değilim  Kendimle baş başa kalacak kadar da yalnız değilim Bir avuç dolusu fotoğrafa, koca bir hayat emanet edemeyen bir insanım ben. Kapanırım içime yazabi...
Devamı
-
Zaman diyorum... Hepimiz için çok farklı değil mi? Zamanı hayattan sayanlar var... Doğum ile ölüm arasında. Sanki hiç bilmemişler gibi Sanki hiç farketmemişler gibi O defterlerine yazıp her gününü Yaşanıpta bitecek korkusu var... Zamanı mevsimden sayanlar var. Bahar ile kış arasında... Sanki papatya kokusuna şahit olmamış gibi Sanki soğuk ayazda üşümemiş gibi Sanki hiç yağmura dokunmamış gibi O hatıralarına saklayıp her anını Unutacakta gidecek korkusu var... Zamanı bir avuç geceden sayanlar var. Güneş ile ay arasında... Sanki kavuşamamış gibi Sanki hiç uyumamış gibi Sanki hayal eder gibi O gökyüzüne bakıp her tonunu Çizipte karalayacak korkusu var...
Devamı
-
 Uzakta, kilometrelerce ötede Kendimden uzak olmak istedim... Simsiyah bir paltom ve kara kapaklı bir defterimle Bütün dertlerimden sıyrılmak istedim.  Kapansın göz kapaklarım, duyulmasın haykırışlarım Manzaranın tam karşısında  Dinmeyen gözyaşlarımla ağlamak istedim...  Uzakta, kilometrelerce ötede  Boğulduğum bu şehrin dışında olmak istedim.  Sınırını çizemediğim bütün hayallerimle  Sonsuz karanlığın ortasında kaybolmak istedim...  Yere vursun diz kapaklarım, farkedilmesin acılarım  Issız bir sokak lambası altında  Bitmek bilmeyen şiirlerimle  Bir güne bedel bir gece ile Kelebeklere arkadaş olmak istedim...  Sonuna doğmak istedim hayatın...  Rafa kaldırılmış kitaplarım, açmak bilmek papatyalarım Güneşin doğmak istemediği bir sabaha  Öylece derin derin bakmak istedim.  Kulağımda çınlayan bir kısık melodi  Yüreğimde talihsiz yalnızlığım  Uzakta, herkesten çok uzakta  Ölmeyi beklemek istedim sessizc...
Devamı